Gelezen in David Harvey, A Brief History of Neoliberalism (2004):
Fascinerend boek van David Harvey, hoogleraar antropologie aan de City University van New York. Hoe, is de centrale vraag in zijn boek, ontstond het neoloberalisme? Dat is een vraag die op dit moment, met de politieke crisis in Irak en de ondergang van het regime van George Bush, uitermate relevant is. Wat ik niet wist is dat de eerste experimenten van neoliberalistische politiek werden uitgevoerd in Chili (1973) en met name in New York. De fiscale crisis (inflatie!) in New York in de jaren zeventig noemt hij zelfs ‘an iconic case’.
Deindustrialisatie had de economie van deze reusachtige metropool in de jaren zestig feitelijk ondergraven; de snelle suburbanisatie van de bevolking deed de rest. De stad was ernstig verpauperd, waardoor de belastinginkomsten dramatisch waren gedaald. Explosieve sociale onrust, drugsgebruik, een verschraalde bevolkingsopbouw met een dominante onderklasse waren het gevolg. Wat te doen? Harvey beschrijft hoe begin jaren zeventig een coup werd voorbereid door de financiële instellingen tegen het democratisch gekozen stadsbestuur van New York. De minister van Financiën adviseerde zijn president, Gerald Ford, om New York niet financieel te hulp te schieten. "The terms of any bail-out, he said, should be so punitive, the overall experience so painful, that no city, no political subdivision would ever be tempted to go down the same road." De fiscale maatregelen waartoe het bestuur hierdoor genoopt was te nemen, resulteerden in een extreme begrotingsdiscipline en een herverdeling van inkomen ten gunste van de superrijken. In een paar jaar tijd werd de hele sociale infrastructuur van de stad ontmanteld. Zo werd er hevig bezuinigd op het openbaar vervoer, de metro in het bijzonder. Alle kaarten werden gezet op het creëren van een goed ondernemingsklimaat. Veel geld werd gestoken in telecommunicatienetwerken en in citymarketing. New York moest in de wereld verkocht worden als cultureel en toeristisch wereldcentrum. Daarmee kreeg ook de cultuursector neoliberale trekken, aldus Harvey. Gentrificatie van buurten betekende dat de rijken de armen verdrongen. "City government was more and more construed as an entrepreneurial rather than a social democratic or even managerial entity." De gevolgen in de jaren tachtig waren extreem: racisme "and a crack cocaine epidemic of epic proportions (…) "that left many young people either dead, incarcerated, or homeless, only to be bludgeoned again by the AIDS epidemic that carried over into the 1990s."
De New York crisis werd voor de Republikeinen het lichtend voorbeeld: "The politics of the Reagan administration of the 1980s became merely the New York scenario’s of the 1970s ‘writ large’."
Geef een reactie