Weggegooid geld

Gelezen in Foreign Policy, september/oktober 2010:

Centraal in het debat van het Urban Investment Network, onderdeel van het ULI, in Istanbul afgelopen week stond het begrip ‘resilience’. Wat is een veerkrachtige stad? Mijn antwoord was: diversiteit bepaalt de veerkracht. Bij een deel van de zaal werd dit herkend. Dat waren de planners. Maar de investeerders dachten er heel anders over. Een topman van Ernst and Young beweerde ook op het eind van de dag nog dat steden veel duidelijker moeten kiezen. Ze moeten niet alles willen. De investeringen die ze willen komen niet of zullen leiden tot teleurstellingen, het is weggegooid geld. Een CEO van Morgan Stanley geloofde zelfs dat de Europese steden niet meer interessant zijn om in te investeren nu de bevolking krimpt. Mijn stelling is juist dat steden, willen ze overleven, veel tegelijk moeten nastreven, dat wil zeggen ze moeten niet meer van hetzelfde willen (nóg meer containerterminals), maar ze moeten kwalitatieve groei nastreven, groeien in verscheidenheid. De omvang van de stad is hierin niet bepalend. Relatief kleine (oude!) Europese steden zijn vaak al zeer divers. En het is ook niet zo dat ze direct succes zullen hebben. Het gaat in kleine stapjes. Maar is een stad eenmaal voldoende divers, dan gaat het proces van diversificatie steeds gemakkelijker. “Success breeds success.”

In de nieuwste Foreign Policy staat in een bijschrift bij de Global Cities Index 2010 een kadertekst met de titel ‘’The world’s Detroits’’. Het gaat om de steden in de wereld die verliezen. Timbuktu staat model voor stedelijk verval. “History is littered with the carcasses of once-great cities that couldn’t – or wouldn’t – adapt to changing circumstances.” Steden, aldus het blad, groeien en veranderen traag. Vele kunnen ontwikkelingen helemaal niet bijhouden. Istanbul wordt genoemd als een uitzondering op de regel, maar laat ook zien hoe lang het kan duren voordat een stad na een flinke neergang weer overeind krabbelt. Welke steden passen zich het beste aan? Welke steden zijn het meest veerkrachtig? “Cities with a diverse mix of industries, like Chicago and Hong Kong, find it easier to retool when times change, while those that do only one thing well – Pittsburgh with steel, Glasgow with shipping, and Detroit with those cars – risk being casualties of globalization.” Ik hoop dat investeerders binnen de ULI de boodschap van deze kadertekst wèl accepteren. Zo niet, dan zullen ze veel geld verliezen.


Posted

in

,

by

Comments

6 responses to “Weggegooid geld”

  1. Fred Schoorl Avatar
    Fred Schoorl

    Stanley Morgan! Was dat niet zo’n financiele club die zich c.a. in de credit crunch verslikte? Als er uit die crisis iets geleerd kan worden is…dat zelfs megasteden die te eenzijdig op de aantrekkelijke financiele sector leunden – Londen, New York, etc – erg kwetsbaar zijn. Dat geldt ook voor het relatief kleine (en oude) Amsterdam. De structuurvisie Amsterdam 2010-2020 is ‘way too optimistic and way too little resilient” als het over de toekomstige herstructurering van de financiele sector gaat en de mogelijke consequenties voor de ruimtelijk-economische structuur. Risicospreiding is financieel en ruimtelijk niet onverstandig.

  2. Zef Hemel Avatar
    Zef Hemel

    Ik neem aan dat je de structuurvisie Amsterdam 2040 bedoelt. Zo’n termijn maakt nogal een verschil. In dertig jaar tijd kan er veel gebeuren. Over Londen, New York en Amsterdam maak ik mij geen zorgen. Die steden zijn door de geschiedenis veerkrachtig gebleken. Dankzij hun economische diversiteit. Dat Amsterdam al vierhonderd jaar een financieel centrum in de wereld is, zegt al genoeg. Kwetsbaar is dus het juiste woord niet. En inderdaad, Stanley Morgan kennen we. Dat hun CEO het niet eens was met mijn analyse bewijst eens temeer dat deze Amerikaanse bank niet goed begrijpt hoe de wereld in elkaar steekt. Maar datzelfde geldt voor iemand die New York, Londen en Amsterdam kwetsbaar noemt.

  3. Fred Schoorl Avatar
    Fred Schoorl

    Where were you the last two years? De paniek – een ander woord is er niet – in Londen heb ik tijdens een conferentie over Sustainable Cities en de Olympische Spelen in nov 2008 kunnen ervaren: er lag geen scenario klaar. |We voeren al discussierend over de Thames, terwijl de financiele torens oplichten vanwege de overwerkers. Ambtelijk Londen beende nerveus heen en weer. Londen en New York zullen wel overleven, natuurlijk, maar hebben geleerd van hun kwetsbaarheid. De ‘financials’ van New York, maar ook Rohit Aggerwala kunnen je nog wel bijpraten. Net zoals Jaap Winter e.a. over de positie van Amsterdam als financieel centrum. Dat is wel belangrijk: willen luisteren en leren. Niet alleen voor Stanley Morgan. Ook voor Amsterdam, waarvan de mooie Structuurvisie 2040 wat mij betreft deels op houten palen staat. Ja hoor, Amsterdam bestaat nog over 30 jaar. Don’t take it personal, Zef!

  4. Fred Schoorl Avatar
    Fred Schoorl

    p.s.: Stanley Morgan= Morgan Stanley, een bank die redelijk door de crisis kwam en daarna fundamentele keuze maakte om te kiezen voor retailbankieren, volgens ingewijden. Cheers!

  5. Jan Hendrik Bos Avatar
    Jan Hendrik Bos

    Beste Zef, het zal je niet verbazen dat je mij aan jou zijde aantreft. Jane Jacobs heeft een onvolprezen boek geschreven, ‘The Nature of Economies’, (leestip voor Fred) zie voor een samenvatting: http://en.wikipedia.org/wiki/Jane_Jacobs. Belangrijke conclusie van haar is dat niet geld of investeringen de stad zullen redden, maar dat menselijke creativiteit de gratis energie is waarop de stad zichzelf voortstuwt. Net zoals de zon de gratis brandstof is voor de natuur in al haar diversiteit. Haar laatste boek ‘Dark age ahead’ heb ik nog niet gelezen, maar de titel is weinig optimistisch. Dat Timbuktu in verval raakt heeft met wellicht veel meer met haar landschappelijke context te maken, maar ook met het vertrek van mensen. Die investeerders zouden er goed aan doen om het werk van Jane Jacobs eens te lezen. En dan langzaam alle onzin die ze eerder hebben geleerd te vergeten.

    Groet!

  6. Fred Schoorl Avatar
    Fred Schoorl

    Dank je, Jan Hendrik! Ben een groot liefhebber van Tante Jane (zie het boekje van Dany Jacobs) en vind haar nog steeds één van de grootsten. Ook dit minder bekende boek prijkt hier vlakbij. De discussie gaat m.i. echter niet over de vraag of we in mensen geloven als drijvende kracht. Zijn we het snel over eens. Het gaat hier over resilience, adaptivity, etc. en de specifieke rol van de financiele sector. Mijn leestip: Profiting from Uncertainty, van Paul J. Schoemaker. Ondertitel: Strategies for succeeding No Matter What the Future Brings. Geschreven voor bedrijven, maar zeer leerzaam voor steden. Mijn vriend Arun Jain gebruikte dit al voor zijn Urban Design Plan van Portland (Oregon). Laten we inderdaad hopen dat het gedachtengoed van JJ ook doordringt tot beleggers/investeerders. En laten we niet naief zijn over de eeuwigheid van onze steden en economie. Be prepared for change is cruciaal. Onvoorspelbaarheid een zekerheid (zie ook H7 over Unpredictability in JJ’s Nature of Economies). Veel leesplezier!

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *