Gezien in New York op zondag 14 september 2008:
Op een fietstocht door Hudson River Park onder begeleiding van de Park Commissioner van New York, Adrian Benepe, was natuurlijk alle aandacht gericht op het nieuwe fietspad en de fraaie nieuwe parken op de pieren langs de Hudson tussen Battery Park en 125th Street. Schitterend inderdaad. Kilometers lang strekt dit bijna voltooide park zich uit langs de westoever van Manhattan, met het silhouet van New Jersey op de achtergrond. Ook New York keert zich met deze ingreep, waaraan het meer dan twintig jaar werkte, eindelijk naar het water. Waar havenpieren en industrie de oevers meer dan honderd jaar dichtzetten, openen diezelfde oevers zich nu badend in het groen naar de stad.
Het gedeelte echter dat de meeste indruk op me maakte was het oude, meest noordelijke deel, ook wel Riverside Park genaamd. Dat stamt nog uit de tijd van de oude Park Commissioner Robert Moses. Het werd midden jaren ’30 van de twintigste eeuw aangelegd, of eigenlijk moet ik zeggen dat Moses de snelweg – Henry Hudson Parkway – dwars door de groene oeverlanden legde. Destijds een zeer omstreden ingreep. Lees daarover in ‘The Power Broker’ van Robert A. Caro. Hij citeert daarin een criticaster: "It didn’t require much brains to see that running a highway in Riverside Park along the water would have the effect of making sure the waterfront itself could never be used for a park. (…) It would forever eliminate for recreational purposes several miles of the most beautiful waterfront in the world." De snelweg omkleedde Moses met tennisbanen, speelterreinen en groengebieden, en het geheel, moet ik zeggen, is ronduit schitterend uitgevoerd, zeker daar waar ter hoogte van Grant’s Tomb het terrein rotsachtig de hoogte in gaat en grote appartementenblokken het park omzomen. Op een foto in een boek over het park dat ik na afloop van Benepe kreeg, kijk je vanuit een van de appartementen over het groen naar het water. Het is een zeldzaam mooi uitzicht. "Moses was more than satisfied with his handiwork. The sheer cliffs of the forest-topped Palisades, opposite the sheer cliffs of Manhattan’s apartment houses, were the most magnificent river wall anywhere, he felt, and the wall he had created was its match. Now that it was completed, the Hudson vista was the greatest river vista in the world." Dick Regenboog, die ook mee was, legde het me uit: de vastgoedwaarde van woningen aan water is 25% hoger dan zonder water, aan het groen stijgt de waarde met 15%; doe je beide, dan stijgt de waarde van het vastgoed met 30 tot 40%! Leg dus nooit de bebouwing in hoge dichtheid direct tegen het water aan, maar maak eerst een groene oever. Je kunt er zelfs nog een snelweg in aanleggen. Je krijgt gegarandeerd het mooiste uitzicht. Dit lijkt me een belangrijke les voor Almere. Voor haar eigen Westside Improvement: Pampus.
Geef een reactie