Gelezen in The New York Times van 30 december 2017:
In zijn column van 30 december 2017 in The New York Times keerde de econoom Paul Krugman, winnaar van de Nobelprijs economie in 2008, nog één keer terug naar zijn oude liefde: de economische geografie. Aanleiding was een artikel van Emily Badger over megasteden die eigenlijk geen kleine steden meer nodig zouden hebben. In ‘The Gambler’s Ruin of Small Cities (Wonkish)’ onderschrijft hij de analyse van Badger. Ooit fungeerden kleine steden als verzorgingskernen op een uitgestrekt platteland. Echter, sinds de landbouw als dominante economische sector is verdwenen zijn ze overbodig geworden en proberen ze te overleven. Sommige slagen erin industrie aan te trekken, andere lukt het een onderwijsinstelling of ziekenhuis naar zich toe te halen. Maar hun lokale economie blijft te specialistisch, wordt zelden divers genoeg om als zelfstandige kern op termijn te overleven. “Some localized industries created fertile ground for new industries to replace them; others presumably became dead ends. And while a big, diversified city can afford a lot of dead ends, a smaller city can’t. Some small cities got lucky repeatedly, and grew big. Others didn’t; and when a city starts out fairly small and specialized, over a long period there will be a substantial chance that it will lose enough coin flips that it effectively loses any reason to exist.” Na verloop van tijd leggen de meeste kleine steden dus het loodje. Welke dat zijn is toeval. Grote steden daarentegen zijn voldoende divers en groeien gewoon door.
Krugman begrijpt goed dat overheden bijspringen en proberen de kleine steden te redden met allerlei stimuleringsmaatregelen, subsidies en cadeautjes. Je laat ze niet imploderen. Maar dat bijspringen kost geld – geld dat wordt onttrokken aan de grote steden. “There are arguably social costs involved in letting small cities implode, so that there’s a case for regional development policies that try to preserve their viability. But it’s going to be an uphill struggle.” Uiteindelijk zullen de meeste kleintjes het toch niet redden. Hij wijst erop dat dit verdwijnen van kleine steden niets te maken heeft met globalisering. China is niet de schuldige en ook de megasteden treft geen blaam. “In the modern economy, which has cut loose from the land, any particular small city exists only because of historical contingency that sooner or later loses its relevance.” Dat verlies van relevantie geldt niet alleen voor steden in het Amerikaanse Midden-Westen, maar ook voor de vele ‘middelgrote’ Nederlandse steden. In Nederland springt de overheid overal bij. Ondertussen groeien de grote steden in het westen des lands gewoon door.
Geef een reactie