Gelezen in NRC Handelsblad van 12 januari 2008:
Heldere analyse van de toestand van de Nederlandse economie door Mathijs Bouman in NRC Handelsblad. Onder de kop ‘ondergesneeuwde problemen’ schrijft deze journalist over wat er wezenlijk schort aan de Nederlandse economie, die het overigens buitengewoon goed doet. Dus wel een beetje de categorie: gaat het ons voor de wind, is het weer niet goed. Maar toch.
Waaraan hebben we de hoge economische groei van de laatste jaren te danken? Aan de financiële en zakelijke dienstverlening. Die groeide in 2006 en 2007 met gemiddeld 4,5 procent per jaar. Deze sector is nu tweemaal de omvang van de industrie, namelijk 28 procent van de Nederlandse economie, tegenover 13 procent voor de industrie. Ze omvat een steeds breder scala aan bedrijven: ICT, design, nieuwe vormen van marketing, uitzendbureaus, architecten en ingenieursbureaus. De onstuimige groei hield deels verband met het verschijnsel van de outsourcing – uitbestede dienstverlening door de industrie. Maar de zakelijke dienstensector levert ook diensten aan zichzelf. De groei van de onderlinge leveringen is sinds 1995 groter dan die tussen de dienstensector en de industrie. Uitgedrukt in banen had de economische groei in ons land voor 70 procent plaats in de zakelijke en financiële dienstverlening. Kortom, imposant, groots, indrukwekkend. En wat is er nou niet goed? Dat is de innovatiegraad in de Nederlandse zakelijke dienstverlening. Die is mager. De arbeidsproductiviteit is maar weinig gestegen de afgelopen jaren. Van elke 100 euro toegevoegde waarde in de sector gaat slechts 25 eurocent naar innovatie. "Nederland is daarmee in Europa een treurige middenmoter." Bouman pleit daarom voor meer internationale concurrentie in deze sector. Laat de buitenlandse dienstverleners maar komen!
Gek dat Bouman nergens refereert aan de fysieke omstandigheden waaronder de financiële en zakelijke dienstverlening het beste gedijt. De afgelopen jaren werd hierover belangwekkend onderzoek bekend. Denk aan Peter Hall en Richard Florida, maar ook Paul Krugman en Charles Leadbeater. Ik bedoel, de condities voor creativiteit (lees: innovatie) en hoe deze te verbeteren, zijn wel zo’n beetje bekend. Het voorwerp van onderzoek is weliswaar door velen later verengd tot de zogenaamde creatieve industrie, maar deze bedrijvigheid van de zogenaamde creatieven is gewoon een onderdeel van de zakelijke en financiële dienstverlening. Financiële en zakelijke dienstverlening is een typisch (groot)stedelijk verschijnsel. In Amsterdam is die de afgelopen tien jaar verdubbeld in omvang en op dit moment de allergrootste banenmotor. Er bestaan dus ook andere remedies voor het gebrek aan innovatie in deze succesvolle bedrijfstak: de grote steden in dit land groter, aantrekkelijker en dynamischer maken! Creatieve steden dus.
Geef een reactie