Gelezen in The New York Times van 18 november 2017:
Bron: Wikiwand
Terwijl Nederland afgelopen week opnieuw krachtdadig optrad in zijn Mainport Schiphol-dossier, bouwen Shanghai, Dubai, Istanbul, Berlijn en Mexico City aan compleet nieuwe megahubs. Ook Ho Chi Min Stad aast op een hub-positie in het mondiale netwerk van vliegverbindingen. Alleen die van Berlijn komt maar niet af en die van Mexico City is oktober 2018 zelfs stilgelegd, drie jaar nadat de bouw was begonnen. Na een haastig door de nieuw gekozen president van Mexico, Andrés López Obrador, ingesteld referendum stemde in oktober zeventig procent van de miljoen kiezers voor onverkort stoppen. Een derde van het vliegveld – ontwerp met zes parallelle banen van de Britse architect Norman Foster – was toen al gereed; in 2020 zou de eerste fase worden opgeleverd. Totale kosten werden geschat op ruim 13 miljard US dollar. De staat, die opdraait voor 60 procent van de kosten en die voor de financiering sterk afhankelijk is van olie-export, kijkt aan tegen een historisch lage olieprijs. De rest betreft leningen die vooral zijn verbonden met de naam van Carlos Slim, een Mexicaanse multimiljonair, en hier vermoedt de Mexicaanse bevolking ernstige corruptie. Daar komt bij dat de nieuwe luchthaven in een deels drooggelegd meer aan de oostkant van de stad zou worden gebouwd, een nog niet verstedelijkt gebied waar de bodem ernstig verzakt door voortdurende grondwateronttrekking. Ondertussen heeft de bestaande luchthaven Benito Juarez, midden in Mexico City, al ruimschoots zijn maximale capaciteit bereikt: 40 miljoen passagiers per jaar (Schiphol: 68 miljoen). De luchthaven is berucht om zijn vertragingen. Hoe loopt dit af?
Het alternatief dat nu in opdracht van de president wordt onderzocht betreft de toevoeging van twee landingsbanen aan een bestaande militaire vliegveldbasis in Santa Lucia. Kosten: 3,5 miljard US dollar. Ook moet de oude luchthaven worden opgeknapt, wat extra kosten met zich zal brengen. Santa Lucia ligt 47 kilometer noordelijk van Benito Juarez. Twee luchthavens zo dichtbij elkaar is lastig. Net als in het geval van Lelystad ontstaan hier problemen met de toedeling van het luchtruim. De president zet door en denkt dat hiermee een flinke kostenbesparing mogelijk wordt. Vooral ecologen zijn blij met de presidentiële beslissing. In november 2017 meldde de New York Times dat het Texcoco meer waar de nieuwe luchthaven was geprojecteerd nodig is voor de watervoorziening van de stad, die toch al uiterst precair is. Bovendien leven er zeldzame vogels. Al zou het nieuwe vliegveld een van de duurzaamste in zijn soort worden, feit bleef, aldus de krant, dat 500 hectare aan het bestaande natuurgebied werd onttrokken. Bovendien waren er plannen voor nieuwe hotels en winkelcentra in de directe omgeving. Ondanks toezeggingen dat het water via tunnels en kanalen in vijf nieuwe reservoirs zou worden opgevangen, bleven gedetailleerde plannen hiervoor uit. En inwoners van het nabijgelegen Chimalhuacán claimden rechten en beweerden dat ze van hun gronden waren verdreven. Nee, dan Schiphol in het Haarlemmermeer. Maximale capaciteit bereikt. Een overloop naar vliegveld Lelystad. Voorbeeldige ruimtelijke planning. Probleempje met het luchtruim. Zou Obrador voor zijn oplossing naar Nederland hebben gekeken?
Geef een reactie