Gehoord in CREA te Amsterdam op 11 maart 2013:
De wereldklok die Peter Sloot aan het begin van zijn Amsterdam Lezing vertoonde tikte ijzig door: het aantal bewoners van deze planeet bleek al ruim de zeven miljard gepasseerd. Sloot, in het dagelijks leven hoogleraar computational sciences aan de Universiteit van Amsterdam, sprak over steden als stabiele, complexe en adaptieve systemen. In dat opzicht onderscheiden steden zich niet van natuurlijke ecosystemen. Beide vallen terug te voeren op slechts 1 wiskundige formule. Samen met zijn vriend Geoffrey West van het Sante Fe Institute had hij ruim 300 steden in de wereld bestudeerd. Wat bleek? In grote steden lopen de mensen sneller, werken harder, zijn productiever. Kortom, grote steden blijken efficiënter dan kleine. Alles draait om interactie. Hoe groter de stad, hoe efficiënter deze is. Verklaren kon Sloot het verschijnsel niet. Wel was hem duidelijk dat er een belangrijke wetenschap ontbrak: een echte ‘science of cities’. Amsterdam dichtte hij in dat opzicht grote kansen toe. Hier gebeurt het.
Onderzoek naar steden is, aldus Sloot, per definitie multidisciplinair. Hij verbaasde zich over het feit dat de wetenschap in Nederland nog altijd verticaal georganiseerd is en per kolom wordt afgerekend. De toekomst is aan samenwerking tussen de disciplines. Talloze voorbeelden gaf hij van systeemstudies die aan de gezondheidszorg raken, of aan de economie, de sociologie, de geografie of de criminologie. Zo pleitte hij hartstochtelijk voor open data – die van het elektronische patiëntendossier in de eerste plaats -, ook al begreep hij dat de privacy moet worden gewaarborgd. Hij noemde het voorbeeld van het in Nebraska gevestigde bedrijf Gallup dat eindeloos veel interviewgegevens op het internet deelt. Ook in Singapore waar hij regelmatig werkt wordt het belang van open data ingezien. Het belang vond hij evident: niet alleen helpt het bij de begripsvorming, ook kan dat betere begrip in de praktijk worden toegepast en intelligenter beleid helpen traceren. Voorbeelden gaf hij ook. Met het modelleren van gegevens kan hij criminele netwerken helpen ontmantelen, rampen bestrijden, verkeersstromen reguleren, epidemieën simuleren, een economische crisis voorspellen. Zelfs de reacties van mensen kan hij via feedback loops in zijn modellen integreren. Is dit alles mogelijk geworden dankzij de ontwikkeling in de computertechnologie? Nee zeker niet, veeleer gaat het om begripsvorming. De juiste wiskundige formules kennen we nu; eindelijk kunnen we ze toepassen.
Geef een reactie