Kosovo-style

Gelezen in Financial Times van 30 en 31 oktober 2010:

In de titel herkennen we de verwijzing naar George Orwell’s ‘Down and Out in Paris and London’ – de beschrijving van de avonturen van de Engelse schrijver in de armste buurten van Parijs eind jaren twintig. Echter, Edwin Heathcote’s ‘Down, socially cleansed and out in Paris and London’ in de Financial Times van afgelopen weekeinde gaat minder over de Franse hoofdstad dan over Londen, de hoofdstad van het Verenigd Koninkrijk. Wat is er aan de hand? De conservatieve regering van David Cameron heeft recentelijk zijn drastische voorstellen voor afbouw van de huursubsidies bekend gemaakt. Die zullen ertoe leiden dat 82.000 huishoudens met lage inkomens hun woningen in het centrum van Londen moeten opgeven. De voorstellen zijn zo dramatisch dat de conservatieve burgemeester van Londen, Boris Johnson, zijn partijgenoten in de regering beschuldigt van ‘Kosovo-style sociale cleansing’. Heathcote vindt de vergelijking wat overdreven, maar herkent het patroon en acht het inderdaad zorgwekkend wat er nu gebeurt. “Throughout the developed world worries are being expressed that shrinking state services risk turning diverse centres into deadening ghettos of wealth.” Erger nog, “the same trend may cripple the capacity of global cities to do what they do best: change, adapt and mould themselves to each new age.” In New York en Parijs gebeurde het al, terwijl buurten gentrificeerden, bezetten bankiers, ontwerpers en toeristen het centrum; authenticiteit ruimde het veld. De vraag is, aldus Heathcote, of dit in Londen nu ook gaat gebeuren.

Johnson wijst de Britse regering erop dat de gentrificatie van Parijs ertoe heeft geleid dat de banlieus volstroomden met lagerbetaalden, vaak van Afrikaanse komaf. Londen, dat nog altijd bekend staat om zijn rommelige menging van arm en rijk, dreigt nu dezelfde vlucht naar buiten te gaan beleven. Edwin Heathcote, de architectuurcriticus van de FT, meent dat de trend reeds was ingezet bij de ‘’right to buy’-maatregelen van partijgenote Margaret Thatcher begin jaren tachtig en dat Johnson weinig recht van spreken heeft. Toen al werd een begin gemaakt met de afbraak van de sociale woningbouw in Groot Brittannië. Het echte probleem, voegt hij daaraan toe, is dat er te weinig sociale huurwoningen worden gebouwd, ook in Londen. De huursubsidies die nu worden ingeperkt, vervingen destijds de kostbare overheidsbijdragen aan sociale nieuwbouw. Als die subsidies ook nog eens wegvallen blijft er helemaal niets meer over. “If London is to remain a vibrant city  the kind of socially and racially diverse centre praised by thinkers like Richard Sennett and Richard Florida – its housing cannot entirely be left to the market.” Om zijn argument kracht bij te zetten haalt hij Jane Jacobs aan. “Ms Jacobs also wrote that ‘our cities contain people too poor to pay for the quality of shelter that our public conscience (quite rightly, I think) tells us they should have.” Een voorbode van een Nederlandse discussie?