Braindrain

Gelezen in NRC Handelsblad van 30 januari 2014:

Nu al een paar keer in de krant gelezen. De economie van Groot Brittannië trekt aan. De voorspelling is dat ze die van Duitsland zelfs zal voorbijstreven, nota bene ook op lange termijn. In 1013 groeide de Britse economie met 1,9 procent. Vrijwel alle sectoren groeiden. De werkloosheid daalde naar 7,1 procent van de beroepsbevolking. Dat is goed nieuws voor de Britten. Nederlanders kunnen er jaloers op zijn. Echter, alle groei in het Verenigd Koninkrijk concentreert zich in en rond Londen. Dertig procent van het bruto binnenlands product van het Verenigd Koninkrijk treft men in en rond Londen aan. Vanzelfsprekend, zou je zeggen. Metropolen genereren welvaart. Maar mensen zijn niet gewend zo te denken. NRC Handelsblad meldde dat de denktank Centre for Cities waarschuwde dat de kloof tussen de metropool aan de Theems en de rest van het land te groot wordt. "Van de commerciële banen die werden gecreëerd, was vier-vijfde in Londen. Voor elke overheidsbaan die er in Londen bijkwam, gingen er in de rest van het land twee verloren."

De Britse denktank schreef dat er een enorme ‘braindrain‘ gaande is vanuit steden als Sheffield, Bristol en Glasgow richting Londen. Het is de dienstensector die daar sterk groeit. Londen is een enorme ‘consumer city’ – een reusachtige lokale economie. Maar met de woningbouw, ook in Londen, wil het maar niet vlotten. Londen wordt dus steeds duurder en dreigt over te koken. Overal in de wereld zien we hetzelfde patroon: een aantal succesvolle metropolen groeit sterk, het platteland en de anders steden krimpen. ‘Success breeds success’. Beleid dat deze ruimtelijke concentratie tegengaat werkt niet. Zou ook onverstandig zijn. Hoe groter de inliggende metropolen, hoe succesvoller de nationale economie. Maar het heeft iets ongemakkelijks. Dat geldt ook voor het relatief kleine Amsterdam. Ook die stad is succesvol. De kloof met de rest van Nederland wordt steeds groter. De duivel schijt op de grote hoop.