Gezien in het Glazen Huis in het Amstelpark, Amsterdam, op 22 januari 2017:
‘De tuin en de tuinman’ heet de kleine, zeer fraaie tentoonstelling van kunstenares Irene Fortuyn (1959) in het Amstelpark. Hij is op dit moment te zien in het Glazen Huis. Afgelopen zondag was ik bij de opening. Het decor was een schitterende zonovergoten, maar wel koude winterdag. Aanleiding voor de ingetogen tentoonstelling zijn Nico van der Ree en Klaas Noordhuis. Beide mannen waren sinds de Floriade van 1972 – dus meer dan 40 jaar lang – de tuinmannen van het Amstelpark. Onlangs gingen ze met pensioen. Fortuyn wilde niet alleen een ode brengen aan Nico en Klaas, maar wilde zich ook verdiepen in het onderhoud van het Amstelpark en van parken in het algemeen. Wie zijn eigenlijk die mensen die het grootstedelijke groen in Amsterdam beheren? Hoe wordt er tegenwoordig gewied, gemaaid, geschoffeld, gesnoeid, en met welke gedachten? Wat is eigenlijk een park? En wat is een tuin? Wat is een landschap? Ze sprak met de hele keten van tuinmannen die het Amstelpark beheren, van de man van de reclassering die de paden schoon blaast tot aan de planoloog die de nieuwe parken bedenkt. Steeds stelde ze hen dezelfde vragen. Van hun antwoorden maakte ze, samen met Marco Sweering, een documentaire. Die is tot eind maart 2017 te zien in het Glazen Huis.
Wat me opviel in de film is de enorme diversiteit en rijkdom van antwoorden op steeds dezelfde eenvoudige, door Fortuyn gestelde vragen. Telkens noemt ze een woord, waar iedere tuinman spontaan op moet reageren. Voor ieder van ons – want ik deed mee – kwam de gekozen vorm trouwens totaal onverwacht. Dat kun je in de film goed zien. Hoe reageer je op ‘wieden’? Het eerste wat je te binnen schiet werd door de maker onverbiddelijk met de camera vastgelegd. De documentaire toont daardoor een grote spontaniteit, de antwoorden zijn dikwijls geestig, in ieder geval is alles wat gezegd wordt heel menselijk, doortrokken van persoonlijke kennis. Elders in de tentoonstelling is ook nog een film te zien van een zomerse wandeling met Nico en Klaas door het Amstelpark. Die moet u niet missen. Het commentaar van de beide mannen op alles wat zij tegenkomen is grappig en spannend. Nee, stadsparken zijn schitterend, het Amstelpark is wel een van de mooiste. Dankzij de Floriade van 1972 natuurlijk. Wat een rijkdom. Een tentoonstelling die je aan het denken zet.
Geef een reactie