Gelezen in The New York Times van 7 juli 2011:
Het jaarcongres van ISOCARP, de internationale organisatie van ruimtelijke planners, vindt dit jaar plaats in Wuhan, Centraal China. Wuhan, aan de Yangtze rivier gelegen, is de negende stad van China, ongeveer zo groot als Parijs. Ze bestaat feitelijk uit drie steden, gescheiden door de rivier en omgeven door grote waterpartijen. De grootste en oudste is Hankow. Van Slyke schrijft erover in zijn standaardwerk ‘’Yangtze. Nature, History and the River” (1988). “Hankow was a particularly important commercial hub, one that shaped the trading patterns of almost all the major commodities of the region. It was also a center for domestic trade in more than 350 products, of which the most important were ‘the big eight’: grain, salt, tea, vegetable oils, medicinal herbs, hides and furs, cotton, and mixed goods from Fukien and Canton.” In ‘The City in Time and Space’ (1998) schrijft Aidan Southall in betoverende termen over Hankow: “It soon became the largest city in China and the world, but despite its charm, brilliance and luxury, the emperor and officials still regarded it as Hsing-tai, a temporary resting place.” In de 13e eeuw telde Hangkow niet minder dan 1,5 miljoen inwoners, terwijl andere bronnen zelfs spreken van 5 miljoen. De stad bestond destijds uit houten huizen; regelmatig brak er brand uit, waardoor hele stadsdelen werden verwoest. De bloei van de stad viel samen met de opkomst van Venetië, Byzantium en de kruisvaarten. Westerse kooplieden dreven handel met Hankow via de oceaan en via de karavaanroutes door de binnenlanden van Azië.”With the southern Song at Hankow the civilian style of civilization reached something of a peak.”
Deze week stond een groot artikel in The New York Times of de bouwwoede in het moderne Wuhan. Men werkt er aan een nieuw metrosysteem, twee vliegvelden, een enorm financieel district, een cultureel centrum en een promenade langs de rvier met gebouwen zo hoog als het Empire State Building. Op dit moment wordt er in de stad gewerkt aan 5700 bouwprojecten. Wuhan wil een centrale hub city worden, vergelijkbaar met Chicago in het Midden Westen van de USA. De 54-jarige lokale partijsecretaris Mr. RuanChengfa, inmiddels gepromoveerd tot burgemeester, draagt de bijnaam ‘Mr. Digging Around the City’. De stad steekt zich voor al dat moois diep in de schulden. Minder dan 5 procent van de uitgaven komt uit het stedelijke budget, 95 procent wordt van banken geleend. Peking schat dat alle Chinese steden bij elkaar voor een bedrag van 2,2 triljard dollar aan leningen hebben uitstaan. Alleen al de ondergrondse van Wuhan, op sommige plaatsen 50 meter diep onder de grond, kost de stad 45 miljard dollar. Hoewel de salarissen in Wuhan tweederde bedragen van die in Shanghai, geeft de stad jaarlijks liefst vijf maal het bedrag uit dat binnenkomt via lokale belastingen. Wuhan, aldus The New York Times, “is starting to show symptoms of financial stress.” De stad heeft inmiddels besloten de tol op de bruggen over de Yangtze te verhogen. “In a report this year, the investment bank Credit Suisse identified Wuhan as one of China’s ‘top 10 cities to avoid’, saying its housing stock was so huge that it would take eight years to sell the residences already completed – never mind the hunderds of thousands now under construction.” China blijft onbegrijpelijk, zeker in Westerse ogen.
Geef een reactie