Faustiaans plannetje

Gelezen in de Volkskrant van 6 februari 2019:

OV in 2040

Bron: Rijksoverheid

Om de CO2-uitstoot in het verkeer te verminderen komt de staatssecretaris van Infrastructuur met een Toekomstbeeld Openbaar Vervoer 2040, waarin tussen negen Nederlandse steden om de tien minuten een trein gaat rijden. Het gaat om de Randstad, Breda, Eindhoven, Arnhem-Nijmegen, Zwolle. Met haar toekomstbeeld wil de staatssecretaris Spoor dat het openbaar vervoer een alternatief wordt voor de auto over twintig jaar. Dus het programma ‘hoogfrequent spoor’ oftewel ‘spoorboekloos rijden’ wordt gewoon verder over de natie uitgerold. Het grote nieuws vertelde ze de Volkskrant, die het zelfs vandaag op de voorpagina afdrukte. Het klinkt stoer, zo’n metroachtig beeld voor heel Nederland, maar er is alle reden voor scepsis. Het geld is er namelijk helemaal niet. En ook zal het de problemen op de weg en op het spoor allerminst oplossen. De oorzaak wordt namelijk niet weggenomen, en dat is die waanzinnige groei van het verkeer over lange afstanden als gevolg van de gespreide verstedelijking. Integendeel, het toekomstbeeld zal nieuwe verkeersstromen genereren over zeer grote afstanden! En ja, wat was destijds ook alweer de aanleiding voor de introductie van het programma ‘hoogfrequent spoor’? Toen de plannen voor de Zuiderzeelijn werden afgeblazen zocht de spoorsector naar een even kostbaar alternatief.

Dat het lobbywerk van de Nederlandse Spoorwegen opnieuw successen boekt in Den Haag mag misschien bewondering wekken, als planoloog zie ik het als systeemfalen. De Randstad wordt steeds verder opgeblazen, het grote rijksgeld voor infrastructuur gaat niet naar de grootstedelijke gebieden, waar de sterkste groei zich voordoet, maar verdwijnt, opnieuw, naar de provincies. Nee, er worden hier grote schaalfouten gemaakt. Maar het ergste is dat niemand zich afvraagt welke ruimtelijke gevolgen deze mega-investering op termijn zal hebben. Ze wordt gezien als de oplossing voor een vervoerkundig probleem anno 2019 en een vervoerskundige prognose tot 2040, maar dat ze zèlf nieuwe ruimtelijke problemen zal veroorzaken wordt niet opgemerkt. Dat laatste doet de verkeerslobby namelijk nooit. In Nederland bouwen wij hierdoor al decennia aan een Ruhrgebied, maar dan eentje in de overtreffende trap. De files worden alleen maar langer. Dit neoliberale toekomstbeeld à la Peter Savelberg oogt niet minder dan duivels, Faustiaans. Symbolisch gaf de staatssecretaris haar interview in een café naast station Zwolle. Sympathiek. Goed bedacht. Dit toekomstbeeld is gewoon politiek. De provinciale statenverkiezingen naderen.


Posted

in

by

Comments

One response to “Faustiaans plannetje”

  1. Marc Hanou Avatar

    Je roert een interessant punt aan – is dit een oude oplossing voor een nieuw probleem? Of gaan nieuwe, nog onbekende oplossingen zich aandienen? En natuurlijk de werelden van ruimtelijke ordening enerzijds en die van mobiliteit anderzijds die nog steeds niet altijd optimaal samenwerken.

    Je schrijft “De oorzaak wordt namelijk niet weggenomen, en dat is die waanzinnige groei van het verkeer over lange afstanden als gevolg van de gespreide verstedelijking.” Mijn PBL collega’s wezen me op het volgende:
    De groei van het verkeer lijkt niet te komen door de gespreide verstedelijking. Uit eerste analyses in het project Pendelrelaties blijkt dat de groei van de verplaatsingsafstanden in het woon-werkverkeer (1995-2016) niet te verklaren is uit patronen van verstedelijking. Bevolking en werkgelegenheid zijn niet harder gegroeid in gemeenten waar de gemiddelde woon-werkafstand groot is dan in gemeenten waar die klein is. Ook is het pendelsaldo (verschil tussen banen en beroepsbevolking) in de meeste gemeenten niet gegroeid maar juist afgenomen. Voor andere motieven dan werken zijn de verplaatsingsafstanden veel minder gegroeid.

    Kortom, dat vraagt nog om nadere analyse. Wordt vervolgd!

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *