Gelezen in NRC Handelsblad van 3 september 2011:
Drie interviews met drie vooraanstaande Britten over de komende Olympische Spelen in Londen: een met Sebastian Coe, voorzitter van ‘London 2012’, in NRC Handelsblad, een interview met Michael Payne, oud-directeur marketing van het IOC, in De Volkskrant van 15 september, en een interview met Iain Sinclair, tegendraads chroniqueur van Londen, in NRC Handelsblad van 29 augustus 2011. Twee zijn positief, een negatief. Moet Amsterdam of Rotterdam zich ook kandidaat stellen? Coe is ronduit positief. “Het wordt historisch omdat is aangetoond dat een stad, en in zekere zin ook een land, erdoor verandert. Kijk naar Sydney en Barcelona, dat zijn nadien bruisende, toeristische steden geworden.” Coe durft zelfs te beweren dat de Olympische Spelen in Moskou (1980) de ontmanteling van de Sovjet Unie hebben ingeluid. Altijd doen dus. Payne schat de kansen van de Nederlandse steden zelfs aanzienlijk:“Het IOC is als een groot bedrijf. Dat boort nieuwe markten aan. Maar ze weten ook dat ze hun thuismarkt moeten blijven bedienen.” Eisen dat de Spelen in 2028 naar Nederland komen, acht hij echter niet verstandig. “Zo werkt het niet, met alle externe krachten die rond de toekenning van de Spelen actief zijn.” Alleen Sinclair is negatief: “Ik kan me niet voorstellen dat Nederland zich ooit aan iets ter grootte van de Olympische Spelen zou wagen,” zegt hij. Over Londen: “hun idee is om geld in de buurt, de gemeenschap te blijven steken. Moet je toch kijken. Het is nu al een ramp. Dit is de reclame! De Nederlanders mogen verheugd vaststellen dat dit een volstrekt apocalyptische ramp is en denken: ‘Nou, maar goed dat we dit allemaal hebben voorkomen!” Volgens Sinclair is een interessante, complexe geschiedenis van rauwe landschappen, bloeiende bedrijfjes en veelsoortige gemeenschappen in Londen door de OS volledig weggevaagd.
Op het eind van het interview geeft Sebastian Coe de Amsterdammers nog een goede raad. Denk goed na over hoe je de Spelen – 52 wereldkampioenschappen met 12.500 deelnemers en 800.000 bezoekers in twee weken – wilt organiseren en vooral waarom je ze wilt organiseren. Zijn advies deed me denken aan een recente ingezonden brief van Eric Bartels, bedrijfsstrateeg, waarin deze Philips vergeleek met Apple. De toegevoegde waarde van Apple is vele malen groter dan die van Philips. “Bij Philips staan al jarenlang hoe-mensen aan het roer. Procedure-mensen, apparatsjiks, managers, corporate climbers.” Bij Apple echter worden producten alleen maar ontwikkeld vanuit een eigen waarom, “vanuit een bepaald idee hoe mensen blij gemaakt kunnen worden.” Onredelijkheid is nodig. Aan middelmaat heb je niets. De vraag ligt dus voor: hoe kan Amsterdam de wereld blij maken met de Olympische Spelen? Dat lijkt me een goede brainstorm waard.
Geef een reactie