Gelezen in The Guardian London2012blog van 16 augustus 2011:
Afgelopen week haalde de wethouder sportzaken van Amsterdam, Eric van der Burg, het nieuws met zijn mededeling dat hij nu toch eindelijk een beslissing van het kabinet verwacht inzake de stad die zich kandidaat mag stellen voor de Olympische Spelen van 2028. Amsterdam wil het graag. Op zichzelf is dat al opmerkelijk. Het jaar 2028 was immers gekozen omdat honderd jaar eerder, in 1928, de Spelen óók in Amsterdam plaatsvonden. Desondanks lijkt het kabinet een besluit opnieuw voor zich uit te schuiven, dit keer tot vlak vóór de Spelen van Londen, dus tot juni 2012. Nog negen maanden extra geduld, kortom. Het kabinet Rutte kan niet zo snel tot zijn beslissing komen. Een slechte start, zou je zeggen.
In de verlengde pauze richten wij onze aandacht dan maar op Londen. Daar staat de teller inmiddels op 12 miljard pond. Hoe staat het met de voorbereiding van de Spelen die over negen maanden zullen losbarsten? Het Britse dagblad The Guardian heeft er een speciale weblog aan gewijd. Vorige maand werd daar teruggeblikt op de zomerse rellen. U weet wel, de jonge mannen die winkels plunderden in de arme buurten van de stad. Ook de buurten rond het Olympic Park kregen het flink te verduren. De vraag werd toen gesteld in hoeverre de bouw van het Park werkelijk helpt in het bestrijden van de plaatselijke werkloosheid. De stadsbestuur had inzake dit onderwerp nogal hoge verwachtingen gewekt. Nu blijkt dat van de 10.000 bouwvakkers circa een kwart afkomstig is uit de vijf arme buurten die grenzen het Olympisch gebied. Daar weer een kwart van was werkloos geweest voordat aan de bouw van de stadions en het Olympisch dorp was begonnen. Uiteindelijk gaat het dus om 1500 mensen die dankzij de Olympische Spelen aan werk zijn geholpen. Valt het tegen? 12 miljard voor 1500 man? Wel als door de autoriteiten vooraf meer was beloofd. “One of the problems with the Games as a regeneration project is that its very nature makes the sensibly measured management expectations unlikely, perhaps impossible. The spending of vast sums of public money guarantees vast quantities of hostile questioning, which in turn produces vast amounts of upbeat assertion about the wisdom of the investment and the wealth of future benefits it will bring.” Hoe meer eerst was beloofd, hoe genadelozer het publiek achteraf met zijn bestuurders afrekent. “It’s a no-win situation, perhaps inherent in grand urban improvement schemes of all kinds.” Precies, zo is het. Als ik bestuurder was zou ik vooraf voorzichtig zijn, maar voor het organiseren zeker niet terugdeinzen. Voor een metropool als Londen zijn de Olympische Spelen altijd de moeite waard.
Geef een reactie