The Jungle

Gelezen in ‘The Jungle’ (1905) van Upton Sinclair:

Twee uur lang spraken we met Wu Ziling, adjunct-directeur stadsontwikkeling van Wuhan, Centraal-China. Op het eind vroeg ik hem welke stad hij bewonderde. Zonder aarzelen antwoordde hij: Chicago. De redenen waren volgens hem voor de hand liggend: net als Wuhan ligt Chicago in het centrum van het land, en net als Wuhan is Chicago het industriële hart van de natie. Ook het klimaat is vergelijkbaar: hele hete zomers en koude winters. Bovendien liggen beide steden aan breed water. Ik dacht dat daarmee de vergelijking tussen beide steden wel was gemaakt, maar voor Wu Zhiling ging ze nog verder. In het tijdschrijft dat ter gelegenheid van het 47e wereldcongres van ISOCARP in China verscheen, las ik een interview met Wu Zhiling waarin hij uitwijdt over de geest van Wuhan. Opnieuw is Chicago, USA, zijn grote voorbeeld. Zo vergelijkt hij de Chinese tennisster Li Na, afkomstig uit Wuhan, met Michelle Obama, de presidentsvrouw uit Chicago. Beide vrouwen, licht hij toe, zijn sterk en ambitieus, net als de twee steden. “The character of the people implies the character of a city, which is molded by its unique cultural backround and living environment.” Wu Zhiling weet ook dat Ernest Hemingway uit Chicago afkomstig is, maar dat de stad er niet mee te koop loopt. Datzelfde geldt voor een aantal Chinese schrijvers. Voorts noemt hij Frank Lloyd Wright, een boer die later architect werd in Chicago. Zijn Prairy Style drong pas laat tot de Amerikaanse geest door. Zo is het, zegt hij, ook met Wuhan. Vele grootheden komen uit de Centraal-chinese stad, maar ze hangen hun nederige afkomst niet aan de grote klok. “It takes time to recognize the charm of Wuhan.” Wuhan is relatief onbekend, maar dat zal veranderen.

Tijdens het congres toonde Wuhan zich een trotse en ambitieuze stad, die zich probeert te meten met de grote drie: Peking, Shanghai en Guangzhou. De lokale heersers spreken van het herstel van de glorie van Wuhan en gebruiken Chicago als hun geliefde voorbeeld. De hoogbouw in het centrum van de stad in het Midden-Westen wensen zij ook hun eigen stad toe. Zelf moest ik denken aan Upton Sinclair’s ‘The Jungle’’. Dat boek, uit 1905, speelt zich af in Chicago aan het begin van de twintigste eeuw: “the crushing poverty, the disease, the depravity, the despair – he reveals all through the eyes of Jurgis Rudkus, a young immigrant who has come to the New World to build a home for himself, his fiancée and her family.” Het schitterende boek deed me denken aan al die Chinese migranten van het platteland, ze willen allemaal een bestaan opbouwen in Wuhan en hopen dat de stad hen goedgezind is. In korte tijd groeit de metropool in het hart van China uit van tien miljoen nu naar vijfentwintig miljoen zielen over twintig jaar. Ongetwijfeld zal ze daarbij welvaart creëren. Maar hopelijk ook rechtvaardigheid. “Chicago will be ours!”