Torenhoog

Gelezen in ‘A man in full’ (1998) van Tom Wolfe:

Ruim vijftig studenten planologie aan de Universiteit van Amsterdam werken op dit moment aan gebiedsontwikkeling vanuit een leegstaand kantoorpand op Amsterdam Sloterdijk. De twaalfde en dertiende verdieping van een van de hoogste torens in het hart van het kantorengebied stelde Bright Offices om niet beschikbaar aan de studenten om in te werken. Dat is aardig. De organisatie probeert ondertussen het pand te verhuren. Er is Wifi en er zijn tafels en stoelen, maar koffie is er niet. Het deert de studenten niet, druk als ze zijn met afspraken maken, stakeholders spreken, gastsprekers ontvangen, stukken bestuderen. Medewerkers van de gemeente Amsterdam helpen hen daarbij.

Stukken bestuderen? Er is daar op Sloterdijk veel aan de hand, maar aan papier, laat staan theorie, heb je als planoloog op dit moment weinig, tenminste als je al die ingewikkelde vraagstukken in het gebied wilt oplossen. Er moet volop worden geïmproviseerd. Beter een goede roman lezen. Bijvoorbeeld ‘A man in full’ (1998) van Tom Wolfe. Die gaat over Charlie Croker, vastgoedontwikkelaar in Atlanta, Texas. Zijn trots – een veertig meter hoge toren in de suburbs van Atlanta – staat leeg, zijn schulden bij de banken blijken torenhoog, al zijn bezittingen dreigt hij van de bank te moeten verkopen. Wolfe biedt de lezer een kijkje in de psyche van deze ontwikkelaar. Tegelijk leer je de stad Atlanta kennen. Torens verstrekken Croker eeuwige roem, de naam van de architect is snel vergeten, maar de naam van de ontwikkelaar blijft. Overmoed doet Croker menen dat het niet uitmaakt waar hij de torens neerkwakt; Joel Garreau’s ‘Edge City’ is zijn lievelingsboek. Maar uiteindelijk, als alle ellende achter de rug is, is het inzicht daar: ‘What is it you’re looking for in this endless quest? Tranquillity. You think if only you can acquire enough wordly goods, enough recognition, enough eminence, you will be free, there’ll be nothing more to worry about, and instead you become a bigger and bigger slave to how you think others are judging you.” In het boek leer je ook Conrad Hensley kennen. Die blijkt de werkelijke held in het verhaal. Hensley weet hoe je een gelukkig leven moet leiden. Ik kijk uit het raam en zie de leegstaande torens van Sloterdijk. Zo’n roman zouden de studenten moeten lezen.