Gelezen in de Volkskrant van 7 januari 2010:
Minister Eurlings ligt onder vuur. Opnieuw betreft het de spitheffing en het systeem van rekeningrijden die het de minister lastig maken. Elke Nederlandse minister van Verkeer en Waterstaat gaat aan dat dossier ten onder. Steeds vindt hij de ANWB en de Telegraaf tegenover zich. Het lijkt wel nationale folklore. Gisteravond probeerde het NOS Journaal nog de redelijkheid van de voorstellen te benadrukken door buitenlandse voorbeelden aan te halen die succesvol zijn geweest: de invoering van spitsheffingen in Stockholm en in Londen. Het lijkt niet te mogen baten.
Vreemd dat niemand erop wijst dat de buitenlandse successen allemaal betrekking hebben op grote steden en niet op landen. Het systeem had hier allang kunnen zijn ingevoerd als het tot Amsterdam beperkt was gebleven. Daar immers is het fileleed het grootst en daar zorgt de ring A10 met zijn stervormig netwerk van aan- en afvoerwegen voor een bijna ideaaltypisch verkeersmodel dat zich eenvoudig laat beprijzen. Het had als voorloper kunnen dienen van de invoering in de regio Rotterdam-Den Haag. Ten slotte had ook ‘draaischijf Utrecht’ het Amsterdamse voorbeeld kunnen volgen. Je had dan weliswaar geen fiscale compensaties kunnen introduceren, maar wel vlot en efficiënt politiek kunnen handelen en de veroorzakers van de hinder ècht kunnen laten betalen, net als in Stockholm en Londen. Opnieuw is het een voorbeeld van centralistisch denken binnen de eenheidsstaat vanuit een machtig Haags departement. Grappig hoe ze in Den Haag hun eigen tegenstand organiseren.
Geef een reactie