Gelezen in Lifeboat Cities (2010) van Bredan Gleeson:
Angstaanjagend boek van Bredan Gleeson, hoogleraar Geografie aan de Universiteit van Dublin. In ‘Lifeboat Cities’ schetst hij het perspectief voor Australië in het licht van de klimaatverandering. Dat is niet best. Fel keert hij zich tegen de neoliberale politiek die zijns inziens ook in Australië een catastrofale uitwerking heeft op de mensheid en op de hele planeet. In het hoofdstuk ‘A crisis of underconsumption’ laat hij zien hoe onevenwichtig de recente economische politiek feitelijk is. Er is helemaal geen sprake van overconsumptie, maar eerder van onderconsumptie. Zeker, er wordt enorm veel geproduceerd en verspild tijdens het neoliberale carnaval. Maar ondertussen werkt het economische systeem zodanig dat mensen domweg te weinig zorg krijgen, te weinig hulp, te weinig ondersteuning. Wat de economie zou moeten doen, namelijk menselijke behoeften bevredigen, dat doet ze niet, eenzijdig of onvoldoende. “Claims of overconsumption miss the origins of economic and environmental malaise by overlooking the underconsumption of necessities, especially social values, under neoliberalism.”
Ook democratie, schrijft Gleeson, lijdt ernstig onder het neoliberale geweld. “Sydney’s tunnel debacles in the last few years only partly managed to expose a ‘tollway industrial complex’ that has exerted enormous undemocratic power over our cities during the neoliberal phase. (…) Decades after we have become aware of the danger and damage of car dependency, the production of roadspace in Australian cities continues unstopped, and seemingly unstoppable.” Even verderop drukt hij zich nog scherper uit: “Neoliberals see democracy as a hoarding behind which lurk deliberation and dissent, those infuriating societal tendencies that delay the supremely significant work of production and gratification.” Ik moest denken aan het bericht in de krant van afgelopen dinsdag, waarin de liberale minister van Infrastructuur en Milieu in het Nederlandse kabinet, mevrouw Melanie Schulz van Haegen, aankondigt nog deze regeerperiode 800 kilometer asfalt extra te willen aanleggen onder gebruikmaking van de Crisis- en Herstelwet. De snelweg door Midden Delfland mòet er gewoon komen. En op een plakkaat in de stad las ik: ‘Als verkiezingen verandering zouden brengen, dan waren ze al lang verboden’. Machtsvertoon en cynisme.
Geef een reactie