Ondergang

Gelezen in Amports Magazine nr 5 2010:

Fascinerend hoe havens en steden, waar ook ter wereld, van elkaar vervreemden. Sinds de komst van de containers botert het niet meer tussen de twee. In Hamburg bleek dat afgelopen week weer eens. Het nerveuze havenbedrijf aldaar veegt de haven voortdurend schoon om containers ruim baan te geven en accepteert bijvoorbeeld geen kunstenaars in leegstaande loodsen. Voor de ontwikkeling van HafenCity op de noordelijke Elbeoever moest de stad een compleet nieuwe containerterminal financieren, terwijl er voor deze oeverontwikkeling geen haveninstallatie hoefde te worden verplaatst. En in het historische Speicherstadt mag geen cafeetje worden geopend zonder toestemming van het havenbedrijf, waardoor het gebied nog altijd een lusteloze indruk maakt. In Amsterdam is het niet anders. Reden waarom ik het tweemaandelijks verschijnende Amports Magazine met meer dan gewone belangstelling lees.

In het nieuwe nummer staat een interview met Richard ter Haak. Ter Haak is president-directeur van de Ter Haak Group, een scheeponderhoudsbedrijf in de Amsterdamse haven dat inmiddels is uitgegroeid tot multimodaal bedrijf, gespecialiseerd in value added logistics. Het is een leerzaam interview. Wat merkt deze havenondernemer over de Amsterdamse haven op? Hij citeert zijn vader, die gezegd zou hebben: “Cacao is de kurk waarop de haven van Amsterdam drijft, maar ook de molensteen waaraan ze ten onder zal gaan.” Ter Haak gebruikt het citaat om met kracht voor continuering van de lijndiensten op West-Afrika te pleiten. “Het zijn de laatste containerschepen die Amsterdam rechtstreeks aandoen. We moeten deze rederijen koesteren via een optimale dienstverlening (…) Want als deze reders uit Amsterdam vertrekken, blijft er slechts een veredelde binnenhaven over.” Wat blijkt? Steeds meer Amsterdamse vemen proberen containers met cacao eerst in Antwerpen te lossen en vervolgens via binnenschepen naar Amsterdam te vervoeren. Ter Haak: “Dat ondermijnt de zeescheepvaart in deze haven enorm.” Hij ergert zich aan de in zijn ogen ‘explosieve groei’ van het aantal binnenvaartterminals in de omgeving van Amsterdam. “Als ik vanuit ons hoofdkantoor een cirkel trek van tien kilometer, dan tel ik er al zo’n zeven à acht.” Dat versterkt de indruk dat de Amsterdamse haven zich tot een binnenvaarthaven reduceert. Het leidt ook nog eens tot prijsuitholling. De meeste expediteurs, voegt Ter Haak er dreigend aan toe, zijn vertrokken. De Amsterdamse haven is daardoor een importhaven geworden. Met andere woorden, de schepen varen leeg weer uit. Die trend moet worden gekeerd. Vergis ik me of wordt hier een alarmbel geluid?