Gelezen in NRC Handelsblad van 19 februari 2009:
Hoezo crisis? Hoezo krimp? Noord-Limburg wil investeren in een mega-bedrijventerrein op het kruispunt van de snelwegen A73 en A67 nabij Venlo. Het gaat om een terrein van 5.400 hectare. Dat is zo groot als de tweede Maasvlakte. Mind you! Kosten 2 miljard. Verwachte banen: 25.000. Wat er moet komen? Een kruising tussen een brainport en een greenport. Geen gewoon logistiek terrein, aldus NRC Handelsblad, maar eentje met onderwijs en onderzoek. Zo wordt internationaal verschil gemaakt. "Hier is nog ruimte," zegt de gedeputeerde van Limburg. "Ook logistiek is dit een uitstekende plek, dicht bij de afzetmarkten." En wat zegt de oppositie? "Greenport/Klavertje Vier in de huidige opzet is een keuze voor grootschaligheid. De grote ondernemingen slokken de kleine op. Een keuze voor kwaliteit is mij liever. We doen andere landen na, in plaats van dat we het onderscheid maken. Boeren en tuinders gaan het loodje leggen en met hen verdwijnt hun ambachtelijke kennis. Voor hen in de plaats komen de managers die vooral verstand hebben van bedrijfsvoering. De ruimtelijke ingreep is bovendien gigantisch: de buffer tussen stad en land, agrarisch cultuurlandschap, verdwijnt."
Helaas, zoals de gedeputeerde van Limburg, zo denken alle gedeputeerden van Nederland, op dit moment. Blauwe Stad, Wieringerrandmeer, kunstskibanen, verplaatsing Emmer dierentuin, noem maar op. In alles schuilt een grote kans. Marshall Berman heeft gelijk: de moderniteit overspoelt ons. Er is geen kruid tegen gewassen. Overal Robert Moses. All that is solid melts into air. "The immense amounts of money and energy put into building, and the self-consciously monumental character of so much of this building (…) testify to the sincerity and seriousness of this claim. And yet, the truth of the matter, as Marx sees, is that everything that bourgeois society builds is to built to be torn down. All that is solid – from the clothes on our backs to the looms and mills that weave them, to the men and women who work the machines, to the houses and neighbourhoods the workers live in, to the firms and corporations that exploit the workers, to the towns and cities and whole regions and even nations that embrace them all – all these are made to be broken tomorrow, smashed or shredded or pulverized or dissolved, so they can be recycled or replaced next week, and the whole process can go on again and again, hopefully forever, in ever more profitable forms." Het is wachten op de krimp en op de crisis. We zullen zien.
Geef een reactie