Gehoord in de Tolhuistuin op 20 oktober 2009:
Volgens Reimar von Meding, architect bij KOW architecten te Rotterdam, moet Amsterdam de ‘woonculturele hoofdstad van Europa’ worden en Hetty Willemse, raadslid voor de PvdA, beschreef hoe haar familie van de Jordaan naar Niew-West verhuisde, daarmee de Amsterdamse wooncultuur van de twintigste eeuw schilderend. Haar voordracht, getiteld ‘Wie is de Wibaut van de 21ste eeuw?’, refereerde aan de nieuwe woonopgave in Amsterdam, met aandacht voor architectuur en welstand. Woenen dus. Jeroen Slot, het gezicht van de dienst Onderzoek en Statistiek, schetste het dubbele gezicht van Amsterdam in de afgelopen tien jaar: aan de ene kant "een milde vorm van gentrificatie", aan de andere kant zittende Amsterdammers die moeite hebben om mee te komen. Je kon dat vooral aflezen aan de kinderen in de leeftijdscategorie tussen 1 en 18 jaar; alle problemen kwam je daar tegen. Het was, kortom, vooral weer het wonen dat de PvdA centraal stelde in haar eigen toekomstavond in de Vrijstaat Amsterdam. Wonen, al zei iedereen dat het de partij "om de mensen ging."
Leon Deben echter, gewaardeerd stadssocioloog, bepleitte aandacht voor de openbare ruimte. Hij hoopte dat de rode loper tussen Centraal Station en de RAI een echte lommerrijke flaneerboulevard zou worden, net zoals de Parijse boulevards eind negentiende eeuw in de eerste plaats voor de stedelijke flaneur waren ingericht. In de zaal rees protest. Waarom weer naar Zuid? Waarom niet naar West? En een culturele ondernemer wees op de bezoekers die de stad frequenteerden: de stromen toeristen en de expats. Ook die hadden baat bij goed ingerichte openbare ruimte en gastvrijheid. Niet alleen de bewoners dus moesten bij de PvdA in de gunst vallen. De stad was ook van de bezoekers.
De curator haakte er na de pauze op in. Waarom niet vooral aandacht voor de stedelijke voorzieningen? Voorzieningen voorzien in de behoeften van mensen. En zonder voorzieningen is er geen sprake van stad. Sommige delen van de stad zijn echter nog altijd verstoken van voorzieningen. Om er voorzieningen te krijgen moeten er meer mensen wonen en meer toeristen door de straten gaan. De woonagenda en de openbare ruimte-agenda staan daarmee uiteindelijk ten dienste van de voorzieningen. Alleen zo krijg je een levendige stad.
Het werd beaamd. Godelieve van Heteren, moderator van de avond en schrijver van het partijprogramma, kon het zo noteren. Milde gentrificatie, openbare ruimte, bezoekersstromen, voorzieningen èn een unieke wooncultuur, daarop zou de PvdA zich moeten profileren bij de komende verkiezingen. Van Meding sloot af met een schitterende one-liner: ‘wij willen de Vrijstaat Nu!’
Geef een reactie