Gelezen in NRC Handelsblad van 3 augustus 2012:
Zag u laatst dat kaartje van de verbindingen die de nieuwe A380’s onderhouden tussen steden in de wereld? Het stond deze zomer afgedrukt op de voorpagina van NRC Handelsblad. Acht luchtvaartmaatschappijen zetten het grootste vliegtuig ter wereld in op hun routes naar Azië. Singapore en Dubai zijn de grootste knooppunten in dit nieuwe wereldwijde netwerk. In Europa draait het om Frankfurt en Parijs. In Amerika New York en Los Angeles. In Australië Sydney en Melbourne. In China Peking en Guangzhou. In Japan Tokio en Osaka. Ziedaar het nieuwe superknooppuntenstelsel in de luchtvaart. Het kaartje verscheen ter gelegenheid van de landing van de eerste A380 op Schiphol. Niet langer Europa is de draaischijf, maar Azië.
Ter gelegenheid van diezelfde eerste landing schreef Benno Baksteen een ingezonden brief in NRC Handelsblad. Baksteen is voorzitter van de Dutch Expert Group Aviation Safety. In zijn stuk stelde hij zich drie vragen. Kan het nog groter? Kan het nog sneller? En: heeft de luchtvaart nog meer te bieden? Op beide eerste vragen antwoordde hij: neen. Op de derde was zijn antwoord bevestigend. Baksteen, zo blijkt, heeft geen hoge pet op van hoe Nederland wordt bestuurd, namelijk door het ‘’bestraffen van ongewenst gedrag’, regels bevorderen die neerkomen op ‘gestold wantrouwen’ en ‘een slechte omgang met extreem kleine, niet te vermijden risico’s’. Overheidstoezicht vond hij ook al niet effectief. Daartegenover stelde hij de luchtvaartbranche als rolmodel voor de samenleving: “wenselijk gedrag wordt bevorderd, vertrouwen wordt verdiend en een extreem klein risico wordt geaccepteerd.” ‘Weerbaarheid’ noemde hij de laatste verdedigingslinie. Zou de samenleving werkelijk beter af zijn als ze werd gerund als een luchtvaartmaatschappij? Ik moest denken aan een passage uit de nieuwste roman van Michel Houellebecq. In ‘De kaart en het gebied’ vliegt de kunstenaar Jed Martin naar Shannon airport vanaf Parijs CDG: “Sinds het begin van de jaren ‘70, met de eerste Palestijnse aanslagen – die later plaats hadden gemaakt voor de veel spectaculairdere en professionelere aanslagen van Al Qaida –, was vliegen een infantiliserende, concentratiekampachtige ervaring geworden, die je zo snel mogelijk achter de rug wilde hebben.”
Geef een reactie