Gelezen op Citiwire.net op 17 december 2010:
Bruce Katz (links op de foto) is directeur van het Brookings Institute te Washington DC, USA. Op 8 december was hij in Chicago een van de sprekers op de Global Metro Summit. Aanwezig waren enkele honderden bestuurders en ambtenaren van overwegend Amerikaanse steden, maar er waren ook sprekers uit Londen, München, Seoul, Barcelona en Turijn. Onderwerp van de summit: de economische crisis. De Amerikaanse journalist Neil Pearce was aanwezig en deed vorige week verslag op zijn weblog. “The American nation went off the track,” aldus Katz, “by elevating consumption over production, financial chicanery over real innovation, near-term speculation over long-term growth. We lost our way and got the economy, and the Great Recession, we deserved.” Het waren dramatische woorden van de directeur van de denktank. En de oplossing? Katz: “We focus on where America’s economy is overwhelmingly rooted — its 100 largest metropolitan regions, already home to two-thirds of our population and 75 percent of our economic output. To get the metros rolling full steam, we boost business-civic-government partnerships to catalyze each metro’s growth, based on its own special strengths and potentials. And we line up federal and state policies to spur the metros’ growth forward.” Het zijn de metropolitane gebieden, aldus de directeur van het Brookings Institute, die ook de groei veroorzaken in China, India en Brazilië. Amerika zou hun voorbeeld moeten volgen en de honderd grote steden meer ruimte moeten geven om zich te ontwikkelen. “An aggressive, metro-based U.S. export economy should focus heavily on energy-efficient, non-polluting products to meet the competition of China as it rushes to become the planet’s top green producer.”
Weinig kans dat de regering Obama aan de oproep gehoor zal geven. Natiestaten redeneren nu eenmaal anders. Jane Jacobs heeft er op gewezen dat staten (‘’nations’) de steden niet begrijpen en dat ze juist het surplus van stedelijke economieën doelbewust afromen ten bate van het militair-industriële complex. Vervolgens plunderen ze de steden uit hoofde van ‘verdelende rechtvaardigheid’ om perifere streken op te stoten in de vaart der volkeren, het grote bedrijfsleven te spekken en de agrarische sector te subsidiëren. (En soms ook om grote banken te redden). Dit soort herverdelingen duidde Jacobs aan als ‘transactions of decline’. “If they are unremitting, they too drain city earning unremittingly.” Aanvankelijk berokkenen ‘transactions of decline’’ nog weinig schade, maar houden ze aan, dan gaat dat zich wreken. Op een gegeven moment kan de natiestaat niet anders dan drastisch bezuinigen. Bezuinigingen zijn een teken dat de natiestaat de stedelijke economieën teveel heeft afgeroomd. Jammer meneer Katz, uw boodschap is vergeefs en komt te laat.
Geef een reactie