Gehoord in ‘Eye’, Amsterdam, op 7 februari 2013:
Een van de aardigste onderdelen van het MRA-congres over de toekomst van de metropool Amsterdam afgelopen donderdag was het gesprek van Remco Daalder met Eddy Terstall. De cineast Terstall woont al zijn hele leven in de Jordaan. Nooit is hij verder verhuisd dan over een afstand van 50 meter. Hij heeft geen rijbewijs, doet alles wandelend en fietsend of per spoor. Wel vliegt hij de hele wereld over, want overal worden zijn films op festivals vertoond. Hij kan dus Amsterdam aardig vergelijken met andere steden in de wereld. Amsterdam is uniek, zegt hij, maar als hij de stad moet vergelijken, dan doet deze hem vooral denken aan Berlijn. Het losse, het vrije, het ongeorganiseerde, het internationale, vooral dat trekt hem aan. De wereld binnen de ring A10, voegde hij eraan toe, mag niet vervreemden van de wereld daarbuiten; het milieu van de tandarts in Zuid is hem even lief als die van Ghanees in Zuidoost. We moeten, zegt hij, de stad ook niet overal te mooi, te duur en te netjes willen maken. Er moet ook plek blijven voor anarchisme, zegt de zoon van een Duitse hippie die in de jaren zeventig naar Amsterdam kwam, op de stad verliefd werd en er altijd zou blijven.
Drie korte filmfragmenten vertoonde Terstall om zijn visie kracht bij te zetten. Het eerste was afkomstig uit zijn eigen speelfilm ‘Simon’ en toonde de mensen uit Amsterdam-Zuid: een tandarts en zijn vrienden. Daarna zagen we de jonge Ramses Shaffy hartstochtelijk zingen vanaf een boot in de Amsterdamse grachten. Ten slotte vertoonde hij fragmenten zonder commentaar van snelle acties van Johan Cruyff in zijn jonge jaren. Juist die explosieve versnellingen wilde hij ons laten zien; die zeiden meer dan al die slow motion-beelden waarmee wij tegenwoordig zo vertrouwd zijn. En Cruyff stond voor het typisch Amsterdamse: blakend van zelfvertrouwen, eigenwijs, eerlijk, recht voor zijn raap, geen hierarchie, getalenteerd. Het opwindende snelle voetbal van Barcelona en later heel Spanje, het was volgens Terstall allemaal in Amsterdam geboren. Mijn buurman, die wethouder in Purmerend bleek te zijn, vond Cruyff die ver over de bal heen keek in plaats van boven op de bal, precies de juiste metafoor voor het hele MRA-congres over de toekomst van Amsterdam. Nee, Terstall ging bij nader inzien niet de politiek in. Maar zo’n congres vond hij wel leuk.
Geef een reactie