Wat is wijsheid?

Gelezen in Dagblad De Pers van 3 juni 2010:

Omdat ik bezig ben met een analyse van het naoorlogse economische beleid van het kleine Nederland na de gasvondst bij Slochteren in 1959, lees ik met meer dan gewone belangstelling over het economische beleid van de andere kleine oliestaatjes, u weet wel, die langs de Perzische Golf. Over Dubai heb ik in deze blog al het nodige geschreven. Daar werd vrij laat olie gevonden –`in 1966 –, maar de strategie die volgde blijkt achteraf buitengewoon succesvol: metropolitaan dat wil zeggen ruimtelijke sterk geconcentreerd, via grootstedelijke infrastructuur- en vastgoedinvesteringen, onder een klimaat van tolerantie en openheid, aangevuld met de uitbouw van wereldwijde zee- en luchtverbindingen. Dus niet transferverkeer via de zee- en luchthaven zoals bij ons, maar bestemmingsverkeer genererend, niet gesloten voor migranten en anti-Europa gezind zoals bij ons, maar open naar de wereld, en niet gespreid over het hele land zoals bij ons, maar in één grote stad geconcentreerd.

Dagblad De Pers doet nu voorkomen alsof het andere oliestaatje Quatar het slimmer doet. Dat investeert vooral in kennis. “Op aandringen van de emir gaat er veel geld naar onderwijs.” Zo wist het verschillende topuniversiteiten uit de Verenigde Staten te lokken, waaronder Carnegie Mellon (Pittsburgh) en Georgetown. Maar het blad vergeet te vermelden dat het de emir van Quatar was die de eerste infrastructuur van Dubai financierde, als dank voor het huwen in 1958 van de dochter van de sjeik. Quatar heeft steeds financieel bijgesprongen, omdat Quatar veel eerder olie vond dan Dubai en over veel grotere gasvoorraden beschikt, na Rusland en Iran de grootste gasvoorraden ter wereld. De inwoners van Quatar hebben het hoogste gemiddelde inkomen ter wereld, het dubbele van dat in de Verenigde Staten. “De economie van Quatar groeit zo hard (dit jaar 23 procent) dat zelfs de Chinezen er jaloers van worden.” Een deel van de Quatarse rijkdommen wordt via staatsfonds Quatar Holding in het buitenland belegd. Maar het geld dat Quatar in eigen land investeert, investeert het, opnieuw, in één stad: Doha. Van Doha heeft in Nederland nog niemand ooit gehoord. Omgekeerd kennen ze in Doha Nederland niet.