Iconisch

Gezien in Nederland op 21 april 2015: 

Een dagreis in april voerde me per trein van Amsterdam-Zuid naar Den Haag CS, daarna door naar Arnhem. Daar wachtte een excursie, een diner en een tweede vergadering. ‘s Avonds met de trein terug naar Amsterdam-Zuid. De zon scheen, het was aangenaam weer, uitstekend reisweer zelfs. Wat me die zonnige dag achteraf het meeste bijbleef: de NS-stations. Dat van Amsterdam-Zuid is druk, zeer druk, maar het station zelf is schamel, op het versletene af. Vier langgerekte perrons met houten luifeltjes, een nauwe passage en verder niets. Opnieuw worden hier extra sporen bijgebouwd vanwege de komst van de Hanzelijn en de NoordZuidlijn, dus het wordt nog drukker en voller, maar het armetierige stationnetje, nog stammend uit 1975 toen de Schiphollijn een voorlopig einde vond in de leegte van Amsterdam-Zuid, verbetert voorlopig niet. Welkom op de Amsterdamse Zuidas, het internationale zakencentrum van Nederland!

Nee, dan Den Haag CS. Architectenbureau Benthem Crouwel heeft hier stevig uitgepakt. Opnieuw heeft dit kopstation in de regeringsstad een ware metamorfose ondergaan. De hal is nu groter dan ooit, het dak een architectonisch hoogstandje, nieuwe glazen gevels sieren de zijkanten, alles heeft een flinke beurt gekregen. Bouwkosten: 120 miljoen euro. En toen moest station Arnhem nog volgen. Daar is liefst tien jaar aan gewerkt. Een waanzinnig station! Ben van Berkel’s UN Studio heeft zich hier helemaal uitgeleefd, alsof een Hogesnelheidslijn naar het hart van Europa in het verschiet ligt. Druk was het er overigens niet. Niet zo gek in een stad van amper 150.000 inwoners. Kosten: 92 miljoen euro. Nu Delft (80 miljoen euro), Breda (130 miljoen euro) en Rotterdam (675 miljoen euro) nog zien. Zijn deze uitgaven werkelijk gerelateerd aan te verwachten passagiersaantallen? Nut en noodzaak lijken hier afwezig. Alles is iconisch gemaakt, lijkt afgeleid van een obsessief netwerkdenken. Wordt in al deze steden soms een Lille-effect verwacht?