Superblocks in opmars

Gezien in Barcelona op 30 mei 2018:

Afbeeldingsresultaat voor superblocks barcelona

 

Barcelona, met 1,6 miljoen inwoners tweemaal zo groot als Amsterdam, dringt de auto effectief terug uit de stad. Uit het historische centrum met zijn nauwe straatjes is de automobiel al grotendeels verdwenen. Nu volgt de negentiende eeuwse gordel – de Eixample. De strategie gaat uit van zogenoemde ‘Superblocks’. Binnen het grid van stedenbouwkundige Cerda worden telkens negen blokken bij elkaar gevoegd en autovrij gemaakt. In totaal wordt er aan het autovrij maken van liefst negen van deze ‘Superblocks’ tegelijk gewerkt, elk in een ander tempo, in totaal gaat het om 81 blokken van de in totaal 520 blokken. Elk blok meet 113 meter bij 113 meter, de straten zijn 20 meter breed. Het is een kwestie van experimenteren en uitproberen en de bevolking raadplegen – sommige autorijders verzetten zich hevig -, maar uiteindelijk zal een groot deel van Barcelona van autoverkeer worden bevrijd. Een fijnmazig bussysteem over de hoofdaders komt ervoor in de plaats. We bezochten er afgelopen week de eerste, in de buurt van Poblenou, aan de zeekant van Avenida Diagonal. Ik bevond me in een denktank van experts uit de Nederlandse zorgsector en wonen die zich buigen over de toekomst van het zorglandschap in een vergrijzende samenleving: Archizorg. Dit was een model dat ons aansprak. Terwijl de dichtheid in elk van de blokken stevig wordt opgevoerd tot een formaat en hoogte die onze Nederlandse steden helaas niet kennen, kwamen we een uur lang bijna geen auto meer tegen. Onvoorstelbaar, maar het kan.

Van degene die ons rondleidde begreep ik dat het autovrij maken van zo’n stadsdeel gepaard gaat met verhevigde gentrificatie en snelle grondwaardestijging. Kennelijk zijn er ontzettend veel mensen die graag in de grootstad willen wonen en werken, maar die ervan afzien omdat ze het drukke autoverkeer niet verdragen. Ineens is er speelruimte voor de kinderen, worden er parken aangelegd, wandelen drommen mensen ongehinderd door de stedelijke ruimte. De stadsgeluiden zijn ook anders, veel prettiger, het autolawaai is teruggedrongen naar de achtergrond, je kunt gewoon een straat oversteken. Nog even en 7 van de 13,8 miljoen vierkante meter asfalt tussen de blokken is voor de bewoners, niet langer voor het blik. Sinds de invoering is het autoverkeer met 26 procent afgenomen, wandelen met 10 procent toegenomen, fietsen met 30 procent gegroeid, het busvervoer toegenomen met 5,5 procent. En de grondwaardestijging? Die leidt tot meer hoogbouw en verdichting, dus stelt de gemeente vooraf eisen aan de private grondeigenaren binnen elk blok: ze mogen ontwikkelen mits 10 procent sociale woningen, 10 procent nieuwe parkruimte, 10 procent extra publieke voorzieningen: scholen, winkels, zorgvoorzieningen, moeten worden toegevoegd. Ze dienen ook bij te dragen aan de herinrichting van het asfalt. Marktpartijen betalen zo mee aan de verdichting en het leefbaar maken van de stad. Ook voor ouderen is dit de oplossing. Een mooi model voor de uitbreidingsgebieden buiten de Amsterdamse ring A10. Iets voor het nieuwe gemeentebestuur?

Comments

One response to “Superblocks in opmars”

  1. Frank Wester Avatar
    Frank Wester

    Geachte heer Hemel, wetende dat u droomt over metropool Amsterdam en dat u daarvoor de graad van onsterfelijkheid hoopt te krijgen toch wat kritische noten bij uw artikel. Amsterdam is geen Barcelona en bedoel dat elke stad uniek is. Ook het Torontomodel past hier niet. Er bestast geen generieke succes blauwdruk. U lijkt te zeggen dat gentrificatie, grondwaardestijging, verdichting en hoogbouw positieve effecten zijn van Barcelona model. Gentrificatie, grondwaardestijging leiden juist tot ongewenste effecten, namelijk tot nog meer exclusiviteit. De mantra van verdichting en hoogbouw is juist de weg naar nog minder leefbare publieke ruimte, waarbij hoogbouw niet duurzaam is. Daarnaast gaat het om autoluw maken van de delen binnen de A10 en niet daarbuiten. Buiten de ring is al veel groen en ruimere wijken. En dan is autoluw niet eens het doel maar een middel om co2 en fijnstof te verlagen. Een eenvoudig verbod van non resident autoverkeer of alleen 100% elektrisch vervoer toestaan is een goedkoper en effectiever middel. Ook de genoemde verdeling van oa 10% sociale woningbouw leidt tot een eenzijdige monocultuur in Amsterdam. Als laatste mis ik al enige tijd een coherente stedebouwkundige visie in Amsterdam en dat genereert wijken als Amstelkwartier en Sluisbuurt. Ik pleit voor een door meerdere partijen gedragen en op feiten gebaseerde lange termijn visie die uitgaat van de verbetering van het leefklimaat en betere verdeling van het welzijn van de inwoners en ik verwacht van iemand met uw statuur meer dan alleen neo-liberaal mantra voor verdichting en hoogbouw voor een metropool van 2 mln inwoners. Met vriendelijke groet, Frank Wester.

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *