Gelezen in Het Parool van 20 april 2010:
Uit de reisgegeven die veertig miljoen tomtommetjes naar het Amsterdamse hoofdkantoor stuurden valt op te maken dat Brussel het meeste geplaagd wordt door fileleed binnen Europa. Daarna volgen de Poolse steden Warschau en Wroclaw. Londen staat op vier. Dan volgen Edinburgh en Belfast. Marseille en Parijs staan eveneens in de top tien. Rotterdam staat op twaalf, Amsterdam op vijftien. De Duitse steden komen pas vanaf plaats 28: München, Essen, Hamburg, Stuttgart, Keulen, Düsseldorf, Berlijn, Frankfurt, Hannover en Bremen. Het minste hinder van files ondervinden automobilisten in Stockholm en Madrid. Het zijn de steden in Engeland en Polen die het meest gebukt gaan onder vertragingen, de Spaanse en Scandinavische steden het minst. Het Parool kopte: ‘Files Randstad niet het ergste’.
Hoe valt dit te rijmen met het nieuws dat Elsevier drie maanden later, op 5 juli 2010, naar buiten bracht, namelijk dat van alle Europese steden Amsterdam het meest geplaagd wordt door het autoverkeer? “Van alle steden in de wereld staat Amsterdam op de dertiende plek waar mensen de langste reistijd naar hun werk hebben.” Amsterdammers doen er gemiddeld 31,5 minuten over om naar hun werk te komen. Daarmee schaart de Nederlandse hoofdstad zich in het dubieuze gezelschap van notoir verstopte steden als New Delhi, Johannesburg en Peking. Van alle door IBM onderzochte steden klagen de Amsterdammers overigens het minst over het woon-werkverkeer. In Amsterdam gaat het ook niet zozeer om verstopte wegen, maar om lange reisafstanden. Het is duidelijk, gemiddelde vertraging of gemiddelde reistijdlengte, het maakt nogal verschil. Wat kunnen we hiervan leren? De Duitse en Scandinavische steden hebben het stedelijke verkeer goed geregeld: beter openbaar vervoer, een betere afwikkeling van het autoverkeer. Wat Nederland betreft is het probleem vooral dat onze grote steden hun arbeidskrachten van ver moeten halen. Het openbaar vervoer is daarop allerminst berekend. Daardoor slibben de rijkswegen dicht. Onze grote steden zijn te klein. En de Randstad als ruimtelijk concept is mislukt. De bebouwing is teveel gespreid, de grote steden zijn de banenmachines, maar ontberen de mensen. De nationale ruimtelijke agenda van nu af moet zijn: maak de grote steden groter. Zo simpel is het.
Geef een reactie